اجازه برای بیرون رفتن شیوه و روش مخصوص به خود را دارد. جلب رضایت والدین معمولا نه کار سختی است و نه کار آسانی. بنابراین با انجام چندین تکنیک و رفتار می‌توانید رضایت والدین را جلب کنید. زمان مناسب، شیوه درست رفتار، موقعیت مناسب، مسئولیت پذیری و صحبت های کاربردی در جلب رضایت والدین بسیار موثر است. سعی کنید در ابتدای کار درخواست خود را با آرامش ابراز کنید و در وهله دوم خانواده را درک کنید. در ادامه به منظور اجازه برای بیرون رفتن راهکارهایی کاربردی ارائه داده ایم.

منبع: اجازه برای بیرون رفتن

اجازه برای بیرون رفتن

در سنین پایین والدین معمولا اجازه به بیرون رفتن به فرزندان نمی‌دهند. محدود کردن فرزند در سنین نوجوانی قطعا چالش ها و بحث هایی را بین خانواده و فرزند ایجاد می‌کند. زمانی که محدودیت والدین بیشتر شود تبدیل به نارضایتی نوجوان و ناراحتی های زیاد می‌شود. نوجوانانی که اجازه بیرون آمدن از خانه و رفتن به قرارهای دوستانه ندارند، احساس عدم استقلال و اعتماد به نفس پایین دارند.

معمولا والدین باید فرزندان خود را درک کنند. بیرون رفتن نوجوانان باعث تقویت روابط اجتماعی می‌شود. گاهی با استفاده از ترفندهایی می‌توانید از والدین اجازه برای بیرون رفتن بگیرید و با جواب مثبت آنها روبرو شوید. در ادامه به برخی از این ترفندها اشاره کرده‌ایم.

چگونه از والدین اجازه برای بیرون رفتن بگیریم؟

اگر در دسته افرادی قرار دارید که والدینتان اجازه به بیرون رفتن نمی‌دهند، باید از راهکارهایی استفاده کنید که برای جلب توجه و رضایت والدین موثر است. در ادامه مقاله راهکارهایی را ارائه دادیم که در جهت اجازه برای بیرون رفتن بسیار موثر واقع می‌شوند.

1. رفتار مناسب داشته باشید

اولین راهکار اجازه برای بیرون رفتن، رفتار مناسب شماست. برای اینکه به والدین خود احساس امنیت دهید و آنها را قانع کنید که از پس کارهای خود بر می‌آیید. نیازمند مشاهده رفتاری مناسب از شما هستند. مثلا کارهایتان را خودتان انجام دهید. مستقل رفتار کنید و رفتارهای عاقلانه داشته باشید. زمانی که رفتار مناسب داشته باشید به احتمال بسیار زیاد اجازه به بیرون رفتن برای شما صادر می‌شود.

2. اجازه برای بیرون رفتن | از دروغ پرهیز کنید

برای جلب توجه والدین و اجازه برای بیرون رفتن هرگز دروغ نگویید. مثلا اگر قرار است تا با دوستان به بیرون بروید، پدر و مادر را مطمئن کنید که چه زمانی، با کدام دوست به کجا می‌روید. این موضوع را به خاطر داشته باشید یک دروغ هم باعث از بین رفتن اعتماد والدین می‌شود.

3. به تماس خانواده پاسخ دهید

برای اینکه اجازه برای بیرون رفتن برای شما صادر شود باید به خانواده این اعتماد را بدهید که در تمام مدت با آنها در تماس خواهید بود. نگرانی های خانواده را درک کنید. سعی کنید خودتان گاهی با والدین تماس بگیرید و موقعیت خود را اطلاع دهید. با اطلاع از وضعیت خانواده علاوه بر کاهش نگرانی های آنها، به تدریج اجازه به بیرون رفتن همیشه در اختیار شما خواهد بود.

4. اجازه برای بیرون رفتن | با آرامش اجازه بگیرید

همیشه این موضوع را به خاطر داشته باشید که اعلام خواسته با داد و بیداد، حتما شما را با جواب “نه” روبرو خواهد کرد. بنابراین زمانی که اجازه برای بیرون رفتن را اعلام می‌کنید، با آرامش برخورد کنید. تا با جواب مثبت روبرو بشوید.

5. زمان مناسبی در نظر بگیرید

زمانی که درخواست و اجازه برای بیرون رفتن دارید، زمان و موقعیت مناسبی را انتخاب کنید. مثلا در یک روز شلوغ و پر کار چنین درخواستی نکنید. زمان مشغله و بحث های خانوادگی درخواست نداشته باشید. در این شرایط شنیدن “نه” با درصد بالایی همراه است. بنابراین سعی کنید در شرایط و موقعیت مناسب درخواست خودتان را اعلام کنید. زمان هایی که والدین انرژی کافی دارند، سرحال و شاد هستند بهترین فرصت در جهت اجازه برای بیرون رفتن است.

6. اجازه برای بیرون رفتن | معامله با والدین را فراموش نکنید

معمولا در صورتی که در خانه به حرف ها و خواسته های خانواده گوش ندهید اجازه برای بیرون رفتن هم نخواهید داشت. بنابراین سعی کنید تا در فعالیت های منزل کوشا باشید. مثلا قبل از اینکه اجازه برای بیرون رفتن بگیرید، اتاق خود را مرتب کنید. تکالیف درسی را انجام دهید و به حرف های پدر و مادر گوش دهید. در این شرایط اجازه برای بیرون رفتن راحت تر اتفاق می‌افتد.

7. مسئولیت پذیر باشید

مسئولیت پذیری اصل مهم در جهت اجازه برای بیرون رفتن است. زمانی به خانواده می‌توانید اطمینان دهید که بزرگ و مستقل شده اید که مسئولیت پذیری شما برایشان محرز شده باشد. برای نشان دادن مسئولیت پذیری خود باید کارهایی را انجام دهید که در ادامه شرح داده ایم.

• وظایف خود را به درستی انجام دهید.
• کارهایی که مخصوص به شما است را به والدین واگذار نکنید.
• به قول های خود عمل کنید.
• حرف و عملتان را با هم یکسان کنید.
• خانواده را نا امید نکنید.

8. پدر و مادر را مجبور نکنید

در جهت اجازه برای بیرون رفتن والدین خود را مجبور و وادار نکنید. بعد از درخواست خود دائما به دنبال والدین نباشید و زمانی را جهت فکر کردن به آنها بدهید.

9. پاسخ منفی را مثبت کنید

زمانی که با جواب منفی در رابطه با اجازه برای بیرون رفتن روبرو شدید، دلیل و علت را از خانواده بپرسید. گاهی دلیلی والدین شما را نیز قانع خواهد کرد. اما اگر با دلایل قانع کننده ای روبرو نشدید، با صحبت های منفی خانواده را مجاب کنید. البته به خاطر داشته باشید که مکالمه باید در زمان آرامش صورت بگیرد.

10. قدردانی از والدین را جدی بگیرید

اگر با جواب مثبتی در جهت اجازه برای بیرون رفتن روبرو شدید، قدردانی از والدین را فراموش نکنید. زمانی که قدر رفتارهای والدین را بدانید خانواده شما را بالغ تصور می‌کنند. قدردانی از والدین آنها را خوشحال خواهد کرد و در نهایت در بیرون رفتن های دیگر با موافقت روبرو خواهید شد.

11. به تصمیم والدین احترام بگذارید

اگر بیشتر مواقع اجازه برای بیرون رفتن صادر نشد، والدین را درک کنید. احتمالا دلایل قانع کننده ای دارند و شما را آنقدر بزرگ نمی‌دانند. با صحبت، درک، احترام، مسئولیت پذیری و البته کمک از روانشناس نظر خانواده را نسبت به بیرون رفتن با دوستان مثبت کنید.

کلام آخر

اجازه برای بیرون رفتن در سنین نوجوانی اندکی دشوار است. زمانی که با خانواده در این رابطه به گفت و گو می‌پردازید، شاید با مخالفت های غیر منطقی روبرو شوید. نگرانی های والدین قابل درک است، اما گاهی دلایل غیر منطقی باعث ناراحتی شما خواهد شد. برای بهبود شرایط و آگاه سازی والدین در رابطه با خواسته های خود از روانشناس کمک بگیرید. مرکز مشاوره آواژه به صورت حضوری، آنلاین و تلفنی به مراجعان خدمات ارائه می‎دهد. برای‌ کسب اطلاعات بیشتر با شماره زیر تماس حاصل فرمایید.

برای دریافت مشاوره در زمینه اجازه برای بیرون رفتن می‌توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.

منبع: اجازه برای بیرون رفتن

اجازه برای بیرون رفتن شیوه و روش مخصوص به خود را دارد. جلب رضایت والدین معمولا نه کار سختی است و نه کار آسانی. بنابراین با انجام چندین تکنیک و رفتار می‌توانید رضایت والدین را جلب کنید. زمان مناسب، شیوه درست رفتار، موقعیت مناسب، مسئولیت پذیری و صحبت های کاربردی در جلب رضایت والدین بسیار موثر است. سعی کنید در ابتدای کار درخواست خود را با آرامش ابراز کنید و در وهله دوم خانواده را درک کنید. در ادامه به منظور اجازه برای بیرون رفتن راهکارهایی کاربردی ارائه داده ایم.

منبع: اجازه برای بیرون رفتن

اجازه برای بیرون رفتن

در سنین پایین والدین معمولا اجازه به بیرون رفتن به فرزندان نمی‌دهند. محدود کردن فرزند در سنین نوجوانی قطعا چالش ها و بحث هایی را بین خانواده و فرزند ایجاد می‌کند. زمانی که محدودیت والدین بیشتر شود تبدیل به نارضایتی نوجوان و ناراحتی های زیاد می‌شود. نوجوانانی که اجازه بیرون آمدن از خانه و رفتن به قرارهای دوستانه ندارند، احساس عدم استقلال و اعتماد به نفس پایین دارند.

معمولا والدین باید فرزندان خود را درک کنند. بیرون رفتن نوجوانان باعث تقویت روابط اجتماعی می‌شود. گاهی با استفاده از ترفندهایی می‌توانید از والدین اجازه برای بیرون رفتن بگیرید و با جواب مثبت آنها روبرو شوید. در ادامه به برخی از این ترفندها اشاره کرده‌ایم.

چگونه از والدین اجازه برای بیرون رفتن بگیریم؟

اگر در دسته افرادی قرار دارید که والدینتان اجازه به بیرون رفتن نمی‌دهند، باید از راهکارهایی استفاده کنید که برای جلب توجه و رضایت والدین موثر است. در ادامه مقاله راهکارهایی را ارائه دادیم که در جهت اجازه برای بیرون رفتن بسیار موثر واقع می‌شوند.

1. رفتار مناسب داشته باشید

اولین راهکار اجازه برای بیرون رفتن، رفتار مناسب شماست. برای اینکه به والدین خود احساس امنیت دهید و آنها را قانع کنید که از پس کارهای خود بر می‌آیید. نیازمند مشاهده رفتاری مناسب از شما هستند. مثلا کارهایتان را خودتان انجام دهید. مستقل رفتار کنید و رفتارهای عاقلانه داشته باشید. زمانی که رفتار مناسب داشته باشید به احتمال بسیار زیاد اجازه به بیرون رفتن برای شما صادر می‌شود.

2. اجازه برای بیرون رفتن | از دروغ پرهیز کنید

برای جلب توجه والدین و اجازه برای بیرون رفتن هرگز دروغ نگویید. مثلا اگر قرار است تا با دوستان به بیرون بروید، پدر و مادر را مطمئن کنید که چه زمانی، با کدام دوست به کجا می‌روید. این موضوع را به خاطر داشته باشید یک دروغ هم باعث از بین رفتن اعتماد والدین می‌شود.

3. به تماس خانواده پاسخ دهید

برای اینکه اجازه برای بیرون رفتن برای شما صادر شود باید به خانواده این اعتماد را بدهید که در تمام مدت با آنها در تماس خواهید بود. نگرانی های خانواده را درک کنید. سعی کنید خودتان گاهی با والدین تماس بگیرید و موقعیت خود را اطلاع دهید. با اطلاع از وضعیت خانواده علاوه بر کاهش نگرانی های آنها، به تدریج اجازه به بیرون رفتن همیشه در اختیار شما خواهد بود.

4. اجازه برای بیرون رفتن | با آرامش اجازه بگیرید

همیشه این موضوع را به خاطر داشته باشید که اعلام خواسته با داد و بیداد، حتما شما را با جواب “نه” روبرو خواهد کرد. بنابراین زمانی که اجازه برای بیرون رفتن را اعلام می‌کنید، با آرامش برخورد کنید. تا با جواب مثبت روبرو بشوید.

5. زمان مناسبی در نظر بگیرید

زمانی که درخواست و اجازه برای بیرون رفتن دارید، زمان و موقعیت مناسبی را انتخاب کنید. مثلا در یک روز شلوغ و پر کار چنین درخواستی نکنید. زمان مشغله و بحث های خانوادگی درخواست نداشته باشید. در این شرایط شنیدن “نه” با درصد بالایی همراه است. بنابراین سعی کنید در شرایط و موقعیت مناسب درخواست خودتان را اعلام کنید. زمان هایی که والدین انرژی کافی دارند، سرحال و شاد هستند بهترین فرصت در جهت اجازه برای بیرون رفتن است.

6. اجازه برای بیرون رفتن | معامله با والدین را فراموش نکنید

معمولا در صورتی که در خانه به حرف ها و خواسته های خانواده گوش ندهید اجازه برای بیرون رفتن هم نخواهید داشت. بنابراین سعی کنید تا در فعالیت های منزل کوشا باشید. مثلا قبل از اینکه اجازه برای بیرون رفتن بگیرید، اتاق خود را مرتب کنید. تکالیف درسی را انجام دهید و به حرف های پدر و مادر گوش دهید. در این شرایط اجازه برای بیرون رفتن راحت تر اتفاق می‌افتد.

7. مسئولیت پذیر باشید

مسئولیت پذیری اصل مهم در جهت اجازه برای بیرون رفتن است. زمانی به خانواده می‌توانید اطمینان دهید که بزرگ و مستقل شده اید که مسئولیت پذیری شما برایشان محرز شده باشد. برای نشان دادن مسئولیت پذیری خود باید کارهایی را انجام دهید که در ادامه شرح داده ایم.

• وظایف خود را به درستی انجام دهید.
• کارهایی که مخصوص به شما است را به والدین واگذار نکنید.
• به قول های خود عمل کنید.
• حرف و عملتان را با هم یکسان کنید.
• خانواده را نا امید نکنید.

8. پدر و مادر را مجبور نکنید

در جهت اجازه برای بیرون رفتن والدین خود را مجبور و وادار نکنید. بعد از درخواست خود دائما به دنبال والدین نباشید و زمانی را جهت فکر کردن به آنها بدهید.

9. پاسخ منفی را مثبت کنید

زمانی که با جواب منفی در رابطه با اجازه برای بیرون رفتن روبرو شدید، دلیل و علت را از خانواده بپرسید. گاهی دلیلی والدین شما را نیز قانع خواهد کرد. اما اگر با دلایل قانع کننده ای روبرو نشدید، با صحبت های منفی خانواده را مجاب کنید. البته به خاطر داشته باشید که مکالمه باید در زمان آرامش صورت بگیرد.

10. قدردانی از والدین را جدی بگیرید

اگر با جواب مثبتی در جهت اجازه برای بیرون رفتن روبرو شدید، قدردانی از والدین را فراموش نکنید. زمانی که قدر رفتارهای والدین را بدانید خانواده شما را بالغ تصور می‌کنند. قدردانی از والدین آنها را خوشحال خواهد کرد و در نهایت در بیرون رفتن های دیگر با موافقت روبرو خواهید شد.

11. به تصمیم والدین احترام بگذارید

اگر بیشتر مواقع اجازه برای بیرون رفتن صادر نشد، والدین را درک کنید. احتمالا دلایل قانع کننده ای دارند و شما را آنقدر بزرگ نمی‌دانند. با صحبت، درک، احترام، مسئولیت پذیری و البته کمک از روانشناس نظر خانواده را نسبت به بیرون رفتن با دوستان مثبت کنید.

کلام آخر

اجازه برای بیرون رفتن در سنین نوجوانی اندکی دشوار است. زمانی که با خانواده در این رابطه به گفت و گو می‌پردازید، شاید با مخالفت های غیر منطقی روبرو شوید. نگرانی های والدین قابل درک است، اما گاهی دلایل غیر منطقی باعث ناراحتی شما خواهد شد. برای بهبود شرایط و آگاه سازی والدین در رابطه با خواسته های خود از روانشناس کمک بگیرید. مرکز مشاوره آواژه به صورت حضوری، آنلاین و تلفنی به مراجعان خدمات ارائه می‎دهد. برای‌ کسب اطلاعات بیشتر با شماره زیر تماس حاصل فرمایید.

برای دریافت مشاوره در زمینه اجازه برای بیرون رفتن می‌توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.

منبع: اجازه برای بیرون رفتن

دزدی در نوجوان به شیوه های تربیتی، نوع برخورد والدین و دوستان ناباب بستگی دارد. همین طور دزدی ها انواع مختلفی دارد. برخی از نوجوانان به دلیل محدودیت های خانوادگی دست به دزدی می‌زنند. برخی به دلیل کسب هیجان و عده ای نیز بر اساس رقابت با همسالان به این رفتار ناپسند روی می‌آورند. زمانی که والدین از دزدی در نوجوان خود آگاه شدند باید ابتدا با حفظ آرامش و کنترل خشم با فرزندشان روبرو شوند. سپس ریشه یابی رفتار در وهله دوم قرار خواهد گرفت.

اگر در نحوه برخورد با رفتار اشتباه و دزدی در نوجوان کوشا نباشید، اشتباهات نوجوان را تقویت خواهید کرد. صحبت اشتباه، برچسب زدن، خشونت، تنبیهات بدنی و … باعث افزایش رفتار آسیب زای نوجوانتان خواهد شد. در نتیجه عواقب بیشتری به دنبال خواهد داشت. شیوه مناسب برخورد با نوجوان باید توسط روانشناسان صورت بگیرد. مشاورین متخصص در حوزه نوجوان با راهنمایی های درست و مناسب شخصیت فرزندتان به شما خدمات ارائه می‌دهند. استفاده از این راهکارها باعث کاهش رفتار آسیب زا خواهد شد.

منبع: دزدی در نوجوان |‌ با فرزندم که دزدی می کنه چه کنم

دزدی در نوجوان

شروع دزدی در نوجوان به دلایل مختلفی بستگی دارد. برخی از نوجوانان بنا به دلایل تربیتی، رفتارهای نامناسب والدین، تربیت اشتباه و … به این رفتار دچار می‌شوند. علل گوناگونی در آغاز دزدی در نوجوانان دخیل است که برای درمان و برخورد باید ریشه یابی شود. طبیعتا زمانی که به عنوان والدین از دزدی در نوجوان خود آگاه می‌شوید، آشفته و پریشان خواهید شد، زیرا تمام خانواده ها به دنبال پیشرفت فرزندان خود هستند. بنابراین نگرانی و حال بد والدین بجا و صحیح است. اما در برخورد با او هرگز خودسرانه عمل نکنید و از روانشناسان متخصص در حوزه نوجوان کمک بگیرید. با رفتار خودسرانه به احتمال خیلی زیاد این رفتار نوجوان را تقویت خواهید کرد.

علت دزدی در نوجوان

همه نقایص رفتاری علت و دلیل خاصی دارد. معمولا این علل به رفتار و تربیت خانواده باز می‌گردد. علت دزدی در نوجوان ها نیز به شرایط تربیتی و خانوادگی باز می‌گردد. اما در ادامه تمامی علل دزدی در نوجوانان را توضیح داده ایم.

1. تربیت نادرست

تربیت نادرست یکی از اصلی ترین دلایل دزدی در نوجوان ها است. عدم تربیت درست نوجوانان در سنین حساس و آگاه نکردن فرزندان از خوب و بد رفتارها باعث دزدی می‌شود. الگو برداری از والدین دزد نیز بی تقصیر در بروز این رفتار نیستند.

2. نیاز به توجه

گاهی بی توجهی والدین باعث دزدی در نوجوان می‌شود. کودکان برای کسب توجه و رضایت والدین شروع به رفتارهای غیر قابل قبول می‌کنند. نوجوان برای اینکه والدین را درگیر خود کنند دزدی می‌کنند. از این طریق به صورت غیر مستقیم والدین را درگیر خود می‌کنند.

3. کمبودات

رفع کمبودها از دلایل دزدی در نوجوانان است. بعضی اوقات نوجوان علاقه دارد چیزی که متعلق به دیگران است را برای خود کند. در نتیجه دست به دزدی می‌زند.

4. عدم احساس تعلق

عدم احساس تعلق با نتیجه دزدی در نوجوان همراه است. زمانی که نوجوانی احساس کند به جایی تعلق ندارد و کسی او را دوست ندارد، شروع دزدی می‌کند. این نوجوانان درون خود احساس صدمه می‌کنند و فکر می‌کنند اجازه آزار و اذیت دیگران را دارند.

5. حسادت

یکی از دلایل دزدی در نوجوانان حسادت است. نوجوان به وسایل همسالان و دیگران حسادت می‌کند و در نتیجه برای کسب نیازهای خود دزدی می‌کند.

6. تجربه هیجان

افراد در سنین نوجوانی از انجام کارهای اشتباه و رفتار های پر خطر احساس لذت می‌کنند. و نسبت به محدودیت ها علاقه نشان می‌دهند. بنابراین دزدی در نوجوان یکی از راه های کسب تجربه هیجان انگیز است.

7. نیاز به پول

نتیجه عدم پرداخت پول تو جیبی و عدم رفع نیاز های نوجوانان دزدی است. نیاز به پول و رفع خواسته ها در صورتی که خانواده ها فرزند را از پول محروم کنند، در نهایت دزدی در نوجوانان می‌شود.

8. دوستان ناباب

گاهی شیطنت دوستان باعث سرقت در نوجوان ها می‌شود. رقابت، احساس خطر، نشان شجاعت و همسالان باعث دزدی می‌شود.

9. عادات مخرب

عادات مخرب یکی از اصلی ترین دلایل دزدی در نوجوان ها است. قمار، سایت های شرط بندی، تامین بودجه برای سیگار و الکل نوجوان را به سمت دزدی سوق می‌دهد.

10. عدم اعتماد

عدم اعتماد دلیل بر دزدی در نوجوان می‌تواند باشد. در این شرایط نوجوان توانایی اعتماد به دیگران ندارد. دوستان صمیمی و نزدیک ندارد. در برقراری روابط نزدیک و دوستانه دچار مشکل می‌شود.

11. ترس از وابسته بودن

یکی از دلایل سرقت در نوجوان، ترس از وابستگی است. نوجوانان در این شرایط دزدی می‌کنند تا به کسی وابسته نباشند. مخصوصا اگر احساس بد و نارضایتی به افراد مانند خانواده داشته باشند. باعث دزدی در سن نوجوانی خواهد شد.

راهکار جهت جلوگیری از دزدی در نوجوان

مساله کتک دزدی در نوجوانان بسیار غیر قابل هضم و ناراحت کننده است. زمانی که با صحنه دزدی نوجوان خود مواجه شدید حتما در جستجوی راهکار باشید. برای اطلاع و آگاهی والدین در این زمینه راهکارهایی را ارائه داده ایم که در ادامه توضیح داده ایم.

1. آرامش خود را حفظ کنید

دزدی در نوجوان حال والدین را به اندازه زیادی دگرگون می‌کند. اما برای برخورد با این رفتار نوجوان باید در وهله اول آرامش خودتان را حفظ کنید. به فرزندتان توضیح دهید که عاقبت این رفتار خوب نیست و شما را ناراحت می‌کند. با آرامش کامل دلیل دزدی در نوجوان خود را مطلع شوید و در زمان مناسب از روانشناس کمک بگیرید.

2. از برچسب به نوجوان پرهیز کنید

زمانی که از دزدی در نوجوان خود آگاه شدید، برچسب دزد به او نزنید. با تکرار مداوم صدا زدن با صفت دزد به فرزند خود، هویت او را دزد و بزهکار به بار می‌آورید. به جای این کار به فرزند خود نشان دهید که کار اشتباه و نامناسبی انجام داده. که در نتیجه عواقب و پیامدهای بدی به همراه دارد.

3. پنهان کاری نکنید

اگر متوجه دزدی در نوجوان و فرزندان خود شده اید. با دروغ و پنهان کاری سعی در حمایت کردن از او نکنید. با این کار تنها رفتار نامناسب فرزندتان را تقویت می‌کنید. در این شرایط باید در کمال آرامش با فرزندتان صحبت کنید، راجع به عواقب کار دزدی به او توضیح دهید. و در نهایت به او کمک به رفع این رفتار اشتباه کنید.

4. نوجوان خود را طرد نکنید

دزدی در نوجوان علل خاص خود را دارد. زمانی که از دزدی نوجوان مطلع شدید، او را طرد نکنید. از او حمایت کنید و به گونه ای پشتیبانش شوید. با طرد کردن در واقع شروع به تقویت و پرورش رفتار آسیب زای او می‌کنید. زمانی که حمایت خود را نشان دهید، فرزندتان برای رهایی این رفتار زشت مشتاق تر خواهد شد.

5. از روانشناس نوجوان کمک بگیرید

برخورد با دزدی در نوجوان، چالش ها و دشواری های خاص خود را دارد. کوچکترین برخورد اشتباه در برابر نوجوان باعث افزایش لجاجت او خواهد شد. در نتیجه حرف شنوی و عمل به گفته های والدین رخ نخواهد داد. اما اگر کار را به روانشناس و متخصص بسپارید، با لجبازی کمتری روبروخواهید شد.

کلام آخر

برای جلوگیری از دزدی در نوجوان، او را مجبور کنید تا با پول تو جیبی هایش کالای فرد مقابل را تهیه کند و باز گرداند. از فعالیت های مورد علاقه اش محرومش کنید. و تنبیهات متناسب با رفتارش را در نظر بگیرید. البته این تنبیهات باید تحت نظر روانشناس باشد تا فرزند را عقده ای به بار نیاورد. حتما برای تربیت نوجوانتان از روانشناس کمک بگیرید. مرکز مشاوره آواژه به صورت تلفنی و حضوری در زمینه دزدی در نوجوان به مراجعان مشاوره می‌دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر با شماره درج شده تماس حاصل فرمایید.

برای دریافت مشاوره در زمینه دزدی در نوجوان می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.

منبع: دزدی در نوجوان |‌ با فرزندم که دزدی می کنه چه کنم

قرص فلورازپام دارویی برای رفع اختلالات خواب است. شاید با مشکل بی‌خوابی و اختلالات خواب دست و پنجه نرم می‌کنید و به دنبال دارویی آرام بخش و خواب آور هستید. فلورازپام یک دارو برای رفع بی خوابی است. فلورازپام سطح هوشیاری مغز را کاهش می‌دهد، بنابراین هنگام فعالیت هایی که نیاز به تمرکز ویژه دارند از مصرف دارو خودداری کنید. مصرف دارو با تجویز پزشک امکان پذیر است و از مصرف خودسرانه جدا بپرهیزید. در ادامه مقاله با اثرات، عوارض، منع مصرف و هشدارهای این دارو آشنا می‌شوید.

منبع: قرص فلورازپام | عوارض و مصرف فلورازپام

قرص فلورازپام چیست؟

قرص فلورازپام از مشتقات بنزودیازپین است. در سال 1968 ثبت اختراع شد و مورد استفاده پزشکی قرار گرفت. برای درمان اختلال بی‌خوابی و اختلالات اضطرابی استفاده می‌شود. داروی آرام بخش عضلانی و ضد تشنج و اضطراب است. زیر نظر پزشک و به مدت یک تا دو هفته‌ای تجویز می‌شود. استفاده خارج از دستور متخصص موجب بروز علائم اعتیاد و عوارض ناخواسته می‌شود.

کاربرد قرص فلورازپام

کاربرد اصلی فلورازپام درمان بی‌خوابی است. برای بی‌خوابی خفیف تا متوسط و درمان بی‌خوابی، بیدارشدن در طول شبانه روز استفاده می‌شود. اما در درمان اختلالات ضد اضطرابی، ضد تشنج و آرام بخش عضلانی نیز تجویز می‌شود.

مکانیسم اثر قرص فلورازپام

داروی فلورازپام مانند سایر بنزودیازپین ها با گیرنده های گاما آمینوبوتیریک اسید هم پوشانی دارد. فلورازپام گیرنده‌های گابا را در سیستم ARAS تحریک می‌کند. این دارو باعث ضعیف شدن سیستم عصبی مرکزی و ساب کورتیکال می‌شود.

نحوه مصرف و میزان دوز فلورازپام

هنگام مصرف دارو بروشور داخل جعبه را مطالعه کنید. دارو به هیچ عنوان بدون تجویز پزشک مصرف نشود. در ادامه نحوه مصرف فلورازپام را شرح داده‌ایم.

• قرص فلورازپام را با تجویز پزشک مصرف کنید. از کم و زیاد کردن خودسرانه دارو پرهیز کنید.
• به علت عوارض خواب آلودگی به وقت خواب مصرف شود.
• همراه با غذا یا بدون غذا می‌توانید مصرف کنید.
• در صورت مصرف در طول روز و خواب آلودگی با پزشک مصرف کنید تا دوز مصرف را تغییر دهد.
• اثربخشی لازم این دارو شاید 2 تا 3 شب پس از درمان نیز مشاهده نشود.
• اگر بعد از 7 تا 10 روز حال شما بدتر شد به پزشک مراجعه کنید.
• اگر پس از چند هفته اثر دارویی کاهش یافت به پزشک مراجعه کرده و از افزایش دوز مصرفی خودداری کنید.
• ممکن است پس از قطع مصرف دارو در خوابیدن با مشکل روبه رو شوید. اما 1 تا 2 شب اثر از بین می‌رود.
• اعتیاد به داروی فلورازپام امکان پذیر است. در صورت اعتیاد به مواد مخدر این شرایط تشدید می‌شود.

تداخلات دارویی با قرص فلورازپام

در مصرف فلورازپام، داروهای گیاهی و شیمیایی که مصرف می‌کنید را با پزشک خود در میان بگذارید. تداخلات دارویی ممکن است در عملکرد و اثربخشی فلورازپام تغییرات منفی ایجاد کند. برخی از داروهایی که با فلورازپام تداخل دارند را در ادامه نام برده ایم.

• داروهای ضد درد و مسکن ها (کدئین، هیدروکدون)
• داروهای ضد اضطراب و خواب آور (دیازپام، زولپیدم، آلپرازولام)
• آنتی هیستامین ها (دیفن هیدرامین، سیتریزین)
• سدیم اکسیبات
• دارو های کاهش فشار خون
• داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای
• بیهوش کننده های عمومی

تداخلات غذایی

گریپ فروت غلظت سرمی بنزودیازپین ها را افزایش می‌دهد. از مصرف گریپ فروت خودداری فرمایید. اگر خودتان نیز هنگام مصرف قرص فلورازپام همراه با غذایی احساس ناخوشی کردید، حتما به متخصص خود در این باره توضیح دهید.

عوارض قرص فلورازپام

با مطالعه بروشور داخل جعبه دارو، قبل از مصرف فلورازپام از عوارض آن مطلع شوید. بسیاری از داروها عوارض جانبی دارند. اما برخی از این عوارض خطرناک هستند. عوارض خفیف عموما پس از یک دوره کوتاه مدت از بین می‌رود. اما در صورت مشاهده هرگونه عوارض با پزشک خود مشورت کنید. در ادامه با عوارض داروی فلورازپام آشنا می‌شوید.

• سرگیجه
• اختلال در حافظه
• تغییرات خلقی
• خواب گردی
• ناهماهنگی یا بی نظمی عضلات
• درد قفسه سینه
• تپش قلب
• افت فشار خون
• دلهره
• تلخی دهان
• افسردگی
• اعتیاد به دارو
• توهم
• خماری و گیجی
• پر حرفی
• عصبانیت
• بی قراری
• افزایش تعریق
• خارش پوست
• افزایش یا کاهش وزن
• یبوست
• اسهال
• کاهش اشتها
• معده درد
• حالت تهوع
• ضعف
• درد مفصل
• سوزش چشم
• تاری دید
• خفگی

هشدارها هنگام مصرف قرص فلورازپام

• مصرف فلورازپام در دوران بارداری ممنوع است.
• استفاده از فلورازپام در دوران شیردهی توصیه نمی‌شود.
• مصرف طولانی مدت موجب بروز وابستگی های روانی و جسمی می‌شود.
• بیمارانی که پارکینسون دارند مصرف فقط با تجویز پزشک امکان پذیر می‌باشد.
• از مصرف دارو در بیماری‌های کبدی و کلیوی، تنفسی، اختلالات شخصیتی، مسمومسیت الکلی، علائم حیاتی ضعیف و درد عضلانی خودداری کنید.
• دارو را دور از دسترس کودکان قرار دهید.
• فلورازپام سطح هوشیاری را کاهش می‌دهد. از مصرف فلورازپام هنگام رانندگی و فعالیت های نیازمند به هوشیاری کامل خودداری کنید.
• برای کاهش خطر سرگیجه هنگام حرکت به آرامی بلند شوید.

منع مصرف قرص فلورازپام

در صورت حساسیت داشتن به هر یک از داروهای ضد اضطراب حتما قبل از مصرف قرص فلورازپام با پزشک مشورت کنید. برخی از موارد منع مصرف فلورازپام به شرح زیر است.

• بیماری های عضلانی
• داشتن مشکلات تنفسی
• افسردگی
• آپنه خواب
• افکار خودکشی
• سابقه اعتیاد شخصی یا خانوادگی
• سابقه خواب گردی
• مصرف الکل، دارو، ماری جوانا
• منع مصرف برای سنین زیر 15 سال
• سالمندان با تجویز و تشخیص پزشک فلورازپام را مصرف کنند

درمان روانشناختی بی خوابی

درمان های فراوانی برای بی‌خوابی وجود دارد که دارو درمانی یکی از این درمان ها است. روش های درمان روانشناختی در کنار دارو درمانی روند بهبودی را سرعت می‌بخشند. فلورازپام یکی از درمان های دارویی بی‌خوابی است. توجه داشته باشید که مصرف فلورازپام با تجویز پزشک امکان پذیر است. پس از مصرف خودسرانه بپرهیزید. قبل از مصرف، پزشکتان را از بیماری ها، آلرژی ها و داروهای مصرفی مطلع کنید. از آن جا که نمی توان در بلند مدت برای درمان بی خوابی از این دارو استفاده کرد؛ پس از متخصص خود بخواهید تا با کمک روش های غیر دارویی به شما کمک کند.

کلام آخر

با مطاله مقاله متوجه درمان انواع بی‌خوابی با کمک قرص فلورازپام شده اید. اما درمان های روانشناختی زیادی برای اختلالات خواب توسط روانشناسان متخصص صورت می‌گیرد. برتری درمان های روانشناختی در بی عارضه بودنشان است. بنابراین برای رفع چنین مشکلاتی بهتر است تا به متخصصین روانشناسی مراجعه نمایید. مرکز مشاوره آواژه به صورت حضوری و تلفنی به شما عزیزان خدمات روانشناختی ارائه می‌دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر با شماره های درج شده تماس حاصل فرمایید.

برای دریافت مشاوره در زمینه مصرف دارو و قرص فلورازپام می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه تماس حاصل نمایید.

منبع: قرص فلورازپام | عوارض و مصرف فلورازپام

رفتار با همسر از جمله مهارت هایی است که هر زن و مردی باید آن را یاد بگیرند. امروزه به دلیل افزایش آمار طلاق، باید به دنبال این باشید که چگونه زندگی سالم و شاد را در کنار همسر خود داشته باشید تا منجر به طلاق نشود. یکی از موارد مهم در ایجاد یک رابطه خوب، چگونگی رفتار زوجین با یکدیگر است. دانستن اینکه چگونه با همسر خود رفتار کنید، باعث می شود راحت تر با مسائل و مشکلات کنار بیایید و در کنار همسرتان زندگی خوبی داشته باشید.

شاید برخی فکر کنند که همسرشان تغییر نمی‌کند و تغییر رفتار یک موضوع کم اهمیت است. اما باید بدانید برخی از رفتارها با همسرتان مشکلات را رقم می‌زند، و برخی دیگر آن ها را حل می‌کند. بنابراین رفتار مناسب با همسر، کلیدی برای ایجاد یک رابطه خوب است. در ادامه رفتارهای مناسب و مخرب با همسر را به طور کامل بررسی کرده ایم.

منبع: رفتار با همسر | بهترین طرز رفتار با همسر

رفتار با همسر

برای داشتن یک رابطه عالی، باید رفتار مناسبی از هر دو طرف وجود داشته باشد. زوج هایی که در این زمینه کمتر هدفمند و موفق هستند، متوجه می شوند که رفتار نامناسب آن‌ها باعث می شود که چندان رابطه دلپذیری نداشته باشند. چند اقدام ساده وجود دارد که می توان برای متوقف کردن الگوهای رفتاری نامناسب انجام داد. تا آن ها را با رفتارهای مسئولانه‌تر جایگزین نمود. در ادامه با ما همراه باشید تا بیشتر با این مسئله آشنا بشوید.

رفتار مناسب با همسر | چگونه رفتار مناسبی با همسرمان داشته باشیم

با ازدواج عهد می‌بندید که در هر شرایطی در کنار هم بمانید و یکدیگر را دوست بدارید. اما گاهی شرایط متفاوت است. شاید اتفاقاتی پیش بیاید که شما ندانید چطور با آن برخورد کنید. با کمی تلاش، درک وصبر شما و همسرتان می‌توانید یاد بگیرید که چگونه رفتار مناسبی باهم داشته باشید. در ادامه چند مورد از مهمترین آن‌ها را شرح داده‌ام.

با همسرتان باز و صادق باشید

صداقت در یک رابطه بسیار مهم است. شما دوست دارید که به همسرتان اعتماد کنید، بنابراین شریک زندگی تان نیز همین احساس را نسبت به شما خواهد داشت. در کنار بیان حقیقت، سعی کنید چیزی را مخفی نکنید. هرگز سعی بر دروغگویی نداشته باشید. حتی یک دروغ کوچک می تواند در نهایت به مشاجره ختم شود.

خوب به همسرتان گوش دهید

وقتی همسرتان درحال صحبت است، بدون حواس پرتی به صحبتش گوش کنید. مثلا تلفن خود را کنار بگذارید یا صدای تلویزیون را کمتر کنید. قبل از اینکه چیزی بگویید منتظر بمانید تا صحبتش تمام شود. اگر چیزی را متوجه نشده اید سوال بپرسید تا از سردرگمی و سوء تفاهم جلوگیری شود.

نیازهای همسرتان را جدی بگیرید

اگر همسرتان به شما می گوید که از رابطه چه می خواهد، باید برای تحقق آن تلاش کنید یا برای سازش با یکدیگر انرژی صرف کنید. اگر همسرتان می گوید مشکلی وجود دارد، باید این جمله را جدی بگیرید و برای حل مشکل، چه به تنهایی یا دو نفره با هم روی مشکل کار کنید. اما در هر صورت مطمئن شوید که نگرانی های همسرتان را جدی می گیرید.

روی سازش با یکدیگر کار کنید

سازش می تواند کاری دشوار به نظر برسد، به خصوص زمانی که احساسات منفی پس از یک مشاجره بیشتر می شود. با این حال سازش کردن برای چند دقیقه، ارزش این را دارد که فشار مشاجره ای که روی رابطه تان تأثیر می گذارد را خنثی کنید. این طبیعی است که گاهی اوقات بحث کنید اما به بحث و جدل به عنوان چیزی که باید در آن برنده شوید فکر نکنید. این گونه شما و همسرتان در مقابل یکدیگر قرار می‌گیرید. اما سازش، رابطه شما را قوی تر می‌کند. با این کار می توانید به عنوان یک تیم برای بهبود رابطه تان کار کنید.

از کلمه من بیشتر استفاده کنید

مهم است که هنگام اختلاف نظر با همسرتان، از توهین و اتهام خودداری کنید. استفاده از عبارت “من” در جملات باعث می شود شما بتوانید احساس خود را به درستی انتقال دهید. استفاده از کلمه “تو” می تواند احساس سرزنش کردن به همسرتان انتقال دهد. برای مثال، جمله ” تو همیشه دیر می رسی و با این کار من را بد جلوه می دهی” به طور حتم نشان دهنده سرزنش و سرکوب می باشد. به جای عبارت بالا، می توانید از جمله ” من در شرایط سختی قرار می گیرم وقتی تو دیر می رسی”.

رفتارهای مخرب با همسر

در ادامه، چند رفتار مخربی که می تواند بر روابط شما با همسرتان تأثیر منفی بگذارد را شرح داده ایم. این رفتارها، می تواند سطح احترام را در رابطه کاهش دهد و مدام باعث مشاجره، قهر و دلخوری شود. با این وجود، بهتر است این موارد را در الگوهای رفتاری خود حذف، و رفتارهای مناسبی که در بالا توضیح داده شده را در پیش بگیرید.

انتقاد منفی

تصور کنید همه تلاش ها و حرف هایی که می زنید با مخالفت و انتقاد مداوم طرف مقابلتان مواجه می شوند. به این مسئله فکر کنید، می بینید که اصلا احساس خوبی ندارد.

شما با این کار شخصیت و ارزش همسرتان را زیر سوال می برید. انتقاد بیش از اندازه از سوی شما، می تواند بر عزت نفس همسرتان تأثیر مخربی داشته باشد و همچنین موجب رنجش و عصبانیت آن ها نسبت به خودتان می شوید.

کناره گیری و ایجاد فاصله

گاهی اوقات به جای اینکه مشکلاتمان را با همسر خود درمیان بگذاریم، آن ها را بازگو نمی‌کنیم و در عوض بی دلیل (بدون اطلاع او از علت اصلی ناراحتی) فاصله می گیریم. این عدم بیان مسائل، احساسات منفی در خودمان و همسرمان ایجاد می کند. تا جایی که به جدایی جسمی یا عاطفی تبدیل می شود. به طور کلی کناره گیری ها و ایجاد فاصله، هرچند کوچیک و کوتاه مدت می تواند به رفاه رابطه آسیب برساند.

تحقیر

تحقیر همسرتان، برای سلامت رابطه تان سم است. رفتارهایی مانند بی احترامی، ناسزا گفتن و هرچیز دیگری که باعث می شود همسرتان نسبت به خودش احساس بدی پیدا کند، تحقیر شمرده می شود. این اتفاق میتواند آینده رابطه شما را زیر سوال ببرد.

نق زدن

هیچ کس دوست ندارد همسرش مدام به او و کارهایش نق بزند. حتی اگر آن کار و رفتار نادرست باشد. نق زدن موجب ایجاد فاصله بین زوجین، و افزایش بی اعتمادی و انرژی منفی می شود. وقتی می دانید که به جای حل مشکل، آن را بد تر می کنید، پس استراتژی متفاوتی را امتحان کنید و نق زدن را کنار بگذارید.

امتناع از حل کردن مشکلات

وقتی زوج ها به جای برقراری ارتباط بالغانه و حل تعارضات، از یکدیگر دور می شوند، مسائل و مشکلات روی هم جمع خواهند شد. این ها معمولا در طول دعوا به عنوان بهانه به طور ناگهانی منفجر، و بیشتر موجب آسیب به رابطه می شوند. بسیاری از زوج ها وانمود می کنند که همه چیز طبق روال است تا از تعارض و درگیری جلوگیری کنند. شاید این کار در کوتاه مدت موجب صلح شود اما تا زمانی که حل نشده باقی بماند، این موضوع بارها و بارها تکرار می شود.

سخن آخر

داشتن اختلاف و مشاجره در ازدواج طبیعی است. اما این رفتار شماست که باعث می شود در موقعیت ها تفاوت ایجاد کنید. به طور کلی بهتر است از رفتارهای مخرب خودداری کنید و به همسر خود عشق بورزید. اگر فکر می کنید به راهنمایی یک روانشناس متخصص نیاز دارید، حتما همین حالا اقدام کنید.

برای دریافت مشاوره در زمینه رفتار با همسر می توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی ازدواج با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.

منبع: رفتار با همسر | بهترین طرز رفتار با همسر

پرخاشگری در سالمندان در صورت وجود یک بیماری جسمانی بسیار زیاد دیده می‌شود. همه آدم ها در هر سنی از جمله افراد مسن، هراز گاهی احساسات منفی را تجربه می کنند، اما خشم مداوم در یک سالمند می تواند نشانه‌ای جدی باشد. درک علل پرخاشگری در سالمندان می تواند به شما کمک کند تا ریشه مشکل را پیدا کرده و راه حل مناسب را بیابید. به عنوان یک مراقب از سالمند، باید با تمام رفتارها و واکنش های آن ها هماهنگ باشید و در حین حرکت یاد بگیرید. این کار مستلزم این است که با صبر، عشق و مراقبت شدید عمل کنید. شما باید یاد بگیرید که چگونه به رفتارهای دشوار واکنش مناسب نشان دهید تا شرایط را بدتر نکنید. در این مقاله، نحوه شناسایی پرخاشگری سالمندان، عوامل سلامتی پشت این اتفاق و چگونگی مقابله با آن را به شما توضیح داده‌ایم.

منبع: پرخاشگری در سالمندان | علت فحاشی سالمندان

پرخاشگری در سالمندان

تغییر شخصیت در بزرگسالی، به خصوص سالمندان غیر معمول نیست. گاهی اوقات عصبانیت و پرخاشگری به دلیل عوامل اجتماعی یا محیطی افزایش می یابد و گاهی به دلیل مسائل پزشکی یا عصبی رخ می دهد. سالمندان واقعیت های متفاوتی را تجربه می کنند. به همین دلیل در کنترل برخی از احساسات، واکنش ها یا رفتارهای خود مشکل دارند. موارد زیر برخی از شایع ترین علل پرخاشگری در سالمندان می باشد.

1_ مشکلات خواب

چرخه خواب می تواند با افزایش سن تغییر کند تا جایی که سخت باشد یک شب کامل را استراحت کنید. کم خوابی، مدیریت استرس و حفظ آرامش در موقعیت های سخت را بسیار سخت‌تر می کند. بنابراین اگر سالمندان مدام اساس خستگی داشته باشند، میتوانند پرخاشگر نیز شوند.

2_ درد مزمن و پرخاشگری در سالمندان

سالمندانی که بدنشان همیشه درد می کند، ممکن است قدرت ذهنی یا عاطفی برای آرام کردن خود نداشته باشند. بنابراین ممکن است به دلیل خستگی و ناامیدی شروع به طغیان و پرخاشگری کنند.

3_ انزوا یا عدم فعالیت

هرکسی اگر مدت زمان طولانی را به تنهایی در خانه یا جایی دیگر، بدون انجام دادن کاری بگذراند به طور حتم دچار بی قراری و اختلال در رفتار می‌شود. تنهایی یکی از بزرگترین مسائلی است که افراد مسن را تحت تأثیر قرار می دهد و می تواند منجر به استرس، اضطراب و بیقراری شدید شود. این امر به ویژه در سالمندانی که به طور منظم ورزش نمی کنند یاسرگرمی های تحریک کننده ندارند ، بسیار نگران کننده تر است.

4_ عفونت مجاری ادراری و پرخاشگری در سالمندان

عفونت ادراری در افراد مسن بسیار شایع است و اغلب علائم رفتاری یا روانی ایجاد می کند. بنابراین این مورد نیز می تواند یکی از علت های پرخاشگری سالمندان به شمار برود.

5_ آلزایمر یا زوال عقل

آلزایمر و سایر اشکال زوال عقل، تأثیر گسترده ای بر مغز دارند و بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری، افزایش اضطراب و بی قراری را تجربه می کنند. سردرگمی و مشکل در برقراری ارتباط، به خصوص ارتباط با عزیزان می تواند نقش مهمی در پرخاشگری سالمندان داشته باشد.

نحوه مقابله با پرخاشگری در سالمندان

اگر در حال حاضر با سالمندی روبرو هستید که با پرخاشگری دست و پنجه نرم می کند و نمی دانید هنگام بروز خشمش چه کاری انجام دهید، در ادامه راه هایی را برای شما شرح داده ایم.

اعتبار سنجی و تغییر مسیر

هنگامی که سالمندی شروع به پرخاشگری می کند، شا چیزی که می گوید را تأیید کنید. نادیده گرفتن خشمشان می تواند احساس ناامیدی بیشتری در آن ها ایجاد کند. با این حال نباید خیلی در موقعیتی که هستند معطل بمانید. در عوض پس ار تأیید احساسات آن ها سعی کنید توجهشان را به یک فعالیت یا گفتگوی جدید هدایت کنید.

از لمس فیزیکی استفاده کنید

برخی از سالمندان هنگامی که پرخاشگری می کنند، با لمس کردن بیشتر آشفته می شوند. اما برخی دیگر آن را تسکین دهنده می دانند. بنابراین امتحان این مورد برای اولین بار ارزش آرام کردن او را دارد. دستی ملایم روی بازو یا شانه آن ها بگذارید. این روش می تواند به آن ها یادآوری کند که در کنار کسی هستند که به او اعتماد دارند.

به زبان بدن خودتان توجه کنید

زبان بدن و حالات چهره شما می تواند پیامی بلندتر از کلمات ارسال کند. وقتی کلمات آرام بخش حمایتی می گویید، مطمئن شوید که زبان بدن شما با آنچه که می گویید ارتباط دارد. این مسئله می تواند تا حدود زیادی آشفتگی را در سالمندان کاهش دهد و پیوند شما را تقویت کند.

سلاح های خطرناک را از خانه دور کنید

بهتر است وسایل خطرناک را از خانه دور، یا برای سالمندان غیر قابل دسترس کنید. علاوه بر چاقو، اسلحه گرم و سایر سلاح های مشابه و هرگونه اشیاء تیز خانگی که ممکن است برای خشونت استفاده شود را در دسترس قرار ندهید.

چگونه از پرخاشگری سالمندان جلوگیری کنیم

پیشگیری از رفتارهای پرخاشگرانه قبل از بروز آن ها، بهترین راه برای کنترل خشم در افراد مسن است. اگرچه همیشه نمی توانید پیش بینی کنید، اما موقعیت هایی وجود دارد که در آن بروز پرخاشگری محتمل است. به عنوان مثال، اگر سالمندی به آلزایمر مبتلاشده است، باید برای رفتارهای پرخاشگرانه او برنامه ریزی کنید. در ادامه چند پیشنهاد برای کاهش احتمال پرخاشگری در سالمندان ارائه داده ایم.

یک روال روزانه داشته باشید

پرخاشگری در سالمندان گاهی اوقات زمانی رخ می دهد که فرد احساس اضطراب یا بی نظمی می کند. اما وارد شدن به یک روتین برنامه روزانه می تواند بسیار آرامش بخش باشد. ایجاد الگویی برای خواب، غذا خوردن، کارهای مراقبی، سرگرمی ها و…. می تواند به سالمندان کمک کند تا آرام بمانند.

در فضای زندگی سالمندان به هم ریختگی نباید باشد

یک محیط پر سرو صدا، به هم ریخته و پر هرج و مرج می تواند به اضطراب و آشفتگی کمک کند. ذهن نسبت به محیط بسیار هشیار است. بنابراین حفظ یک فضای زندگی آرام می تواند برای سلامت روانی سالمندان معجزه کند. سعی کنید میزان به هم ریختگی بصری را در خانه کاهش دهید و به منابع نوری ملایم روی بیاورید.

مشاوره منظم برای سالمندان داشته باشید

مشاوره برای سالمندان، با ارزش ترین کمک برای سالمندانی است که در معرض خطر پرخاشگری یا سایر مشکلات سلامت روان هستند. در مشاوره برای سالمندان، شما می توانید لحظاتی را که باعث استرس یا آشفتگی می شوند تجزیه و تحلیل کنید تا دریابید که چگونه موقعیت های بعدی را مدیریت کنید.

چه زمانی باید برای پرخاشگری در سالمندان به متخصص مراجعه کنیم

به طور کلی، لحظات گاه به گاه عصبانیت دلیل عمده ای برای نگرانی نیست. هنگامی که پرخاشگری سالمندان به یک الگوی رفتاری ثابت تبدیل می شود، قطعا شرایط متفاوت است. اگر رفتار پرخاشگرانه در سالمندان ظاهرا غیرطبیعی و ثابت تر می‌شود، وقت آن است که از کمک حرفه ای برخوردار شوید. اولین قدم این است که در اسرع وقت به متخصص مراقبت های اولیه سالمندان مراجعه کنید. متخصص بسته به اینکه وضعیت پرخاشگری تا چه اندازه وخیم است، برنامه و داروی درمانی برای او تجویز می کند که می تواند بسیار تاثیرگذار باشد.

برای دریافت مشاوره در زمینه پرخاشگری در سالمندان می توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی ازدواج با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.

منبع: پرخاشگری در سالمندان | علت فحاشی سالمندان

رابطه جنسی در پریودی توسط بسیاری از متخصصین ممنوع اعلام شده است. اما بازهم حول این مساله سوالاتی دارند. آیا داشتن رابطه جنسی قبل، در طول دوران و بلافاصله بعد از آن بی خطر است یا خیر. کسانی هستند که در طول قاعدگی به رابطه جنسی ادامه می دهند. اما باید گفت که بسیاری از ملاحظات در مورد عفونت، بیماری، بارداری و… حین برقراری رابطه جنسی در دوران قاعدگی ثابت می باشند. به گفته بسیاری از متخصصان سلامت، رابطه جنسی در طول دوره قاعدگی سالم نیست و حتی ممکن است عوارضی نیز به همراه داشته باشد. در این مقاله، همه چیزهایی که باید در مورد صمیمیت جنسی در دوران پریودی بدانید، از خطر عفونت گرفته تا کنترل بارداری آورده شده است.

منبع: رابطه جنسی در پریودی | نزدیکی در دوران قاعدگی

رابطه جنسی در پریودی

بسیاری از مراکز کنترل و پپیشگیری از بیماری، انجام رابطه جنسی در دوران قاعدگی را ممنوع کرده اند. زیرا ممکن است انواع بیماری مقاربتی مانند HIV و سایر مشکلات جنسی را منتقل کنید. همانطور که مشخص است، ویروس و سایر عوامل بیماری زا بیشتر در خون قاعدگی وجود دارد. همچنین در طول دوران قاعدگی، دهانه رحم کمی بازتر می شود. در این شرایط ویروس ها راحت تر عبور می کنند. بنابراین توصیه متخصصان این است تا آن جا که می توانید خودداری کنید.

بعضی از زنان ممکن است بعد از مقاربت در طول دوران پریودی، بیشتر مستعد ابتلا به عفونت ادراری باشند. این به احتمال زیاد مربوط به باکتری هایی است که می تواند به راحتی با ایجاد رابطه جنسی به سمت مثانه بروند.

(رابطه جنسی در دوران قاعدگی از طرف همه متخصصان سلامت ممنوع است. چرا که باعث انتقال انواع بیماری به مرد و زن می‌شود. زنان احتمال اینکه نتوانند در آینده بچه دار بشوند نیز بالا می رود.

خطر ابتلا به عفونت با ایجاد رابطه جنسی در پریود

به طور کلی دو نوع عفونت ممکن است به دلیل رابطه جنسی در پریود رخ دهد:

• عفونت مقاربتی و مشکلات ناشی از تغییرات در فلور طبیعی واژن، مانند عفونت های مخمری.
• عفونت های قارچی( عفونت های قارچی حتی ممکن است بدون انجام فعالیت جنسی نیز رخ دهد. افراد ممکن است به دلیل تغییرات هورمونی در طول یک دوره پریود، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت های قارچی باشند)

عفونت های مقاربتی عبارتند از: کلامیدیا، زگیل ناحیه تناسلی، هپاتیت B، تبخال، HIV، سیفلیس و….

تنها راه محافظت در برابر بیماری های مقاربتی، استفاده از روش های بازدارنده مانند کاندوم می باشد. البته این اقدامات حفاظتی تضمین نمی کند که فرد به عفونت مبتلا نشود. اما در صورت استفاده مناسب و درست می تواند خطر را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.

عوارض جانبی احتمالی رابطه جنسی در پریودی

یکی از مهم ترین نگرانی های مربوط به رابطه جنسی در پریودی ، خطر انتقال عفونت مقاربتی مانند HIV یا هپاتیت است. این ویروس ها در خون زندگی می کنند و می توانند از طریق تماس با خون قاعدگی آلوده پخش شوند. استفاده از کاندوم در هر رابطه جنسی می تواند خطر گسترش یا ابتلا به این بیماری را کاهش دهد. بدون استفاده از لوازم بهداشتی و محافظ، نه تنها می توانید در طول دوره پریودی به یک بیماری مقاربتی مبتلا شوید، بلکه امکان انتقال آن به طرف مقابل نیز وجود دارد.

آیا رابطه جنسی در پریودی موجب بارداری می شود

زنان معمولا در طول تخمک گذاری (حدود دو هفته قبل از شروع قاعدگی) باردار خواهند شد. با این حال طول چرخه هر زن متفاوت است و چرخه شما می تواند ماهانه تغییر کند. اگر سیکل قاعدگی شما کوتاه تر است، خطر باردار شدن در طول قاعدگی بیشتر است.

اگر به طور فعال برای باردار شدن تلاش نمی کنید، صرف نظر از اینکه در چه بخشی از چرخه قاعدگی خود هستید، استفاده از محافظ ایده خوبی است. به طور کلی احتمال باردار شدن در دوران قاعدگی کمتر است اما همچنان این احتمال وجود دارد.

سخن آخر

اگر هنوز فکر می کنید که پریود شدن به این معنی نیست که رابطه جنسی موقتا به تأخیر بیافتد، یادآوری این نکات مهم است که افراد در دوران پریودی هم می توانند باردار شوند یا در حین ایجاد رابطه به HIV، و سایر بیماری و عفونت ها مبتلا شوند.

بنابراین توصیه ما این است که تا حدالامکان در دوران پریودی از ایجاد رابطه جنسی خودداری کنید. با این وجود اگر یک درصد قصد انجام این کار را دارید، به هیچ عنوان استفاده از لوازم محافظتی و بازدارنده را فراموش نکنید.

برای دریافت مشاوره در زمینه رابطه جنسی در پریودی می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.

منبع: رابطه جنسی در پریودی | نزدیکی در دوران قاعدگی

پشیمانی از ازدواج در هر مرحله ای از زندگی برای شما ممکن است رخ دهد. شکی نیست که روابط بسیار پیچیده هستند. حتی با ثبات ترین ازدواج ها نیز از فراز و نشیب های شدید عبور می کنند. مشکلات زناشویی وقتی بدون مراقبت رها می شوند، در نهایت به یک گره کور تبدیل خواهند شد. بنابراین ممکن است به این فکر کنید که بهبودی ازدواج امکان پذیر نیست و شاید بهتر است راه خود را از هم جدا کنید. زوج هایی هستند که چنان ناسازگاری و ناامیدی را تجربه می کنند که درنتیجه، به این باور می رسند که با فرد اشتباهی ازدواج کرده اند. اما تعیین اینکه آیا ازدواج شما باید پایان یابد یا نه، یک تصمیم بزرگ است. در این مقاله سعی داریم پشیمانی از ازدواج و دلایلی که منجربه این اتفاق می شوند را بیشتر مورد بررسی قرار دهیم. برای دریافت مشاوره ازدواج کلیک کنید.

منبع: پشیمانی از ازدواج | نشانه های پشیمانی شوهر یا زن از ازدواج

پشیمانی از ازدواج

گاهی شرایطی در زندگی پیش می آید که فکر می کنید دیگر همسر خود را نمی شناسید یا از زندگی با او ناامید شده اید. ممکن است کم کم متوجه شوید که ازدواج شما یک اشتباه بوده. این شرایط، حقیقتی است که بعضا مقابله با آن می تواند دلخراش و دشوار باشد. پایان دادن به ازدواج، یکی از چالش برانگیز ترین تصمیماتی است که بسیاری از افراد در طول زندگی خود خواهند گرفت. گر شما نیز فکر می کنید که از ازدواج خود پشیمان شده اید اما نمی دانید علت آن چیست، در ادامه برخی از رایج ترین دلایل پشیمانی از ازدواج را شرح داده ایم:

اعتیاد به مواد مخدر

کسانی هستند که قبل از ازدواج، در مورد اعتیاد خود به انواع مواد مخدر ( هرچند کم و ناچیز) با کسی که قرار است در آینده شریک زندگی اش شود صحبت نمی کنند. بعد از ازدواج، همسرشان کم کم متوجه این مسئله می شود و از ازدواج با چنین فردی احساس پشیمانی و نارضایتی می کند. توصیه ما این است که قبل از ازدواج در خصوص عدم اعتیاد فرد مقابلتان اطمینان حاصل کنید.

پشیمانی از ازدواج | زمانی که ازدواج کردم خیلی جوان بودم

اغلب کسانی که در نوجوانی یا جوانی وارد زندگی زناشویی می شوند، بعد از مدتی از آن خسته می شوند و تازه متوجه خواهند شد که چقدر عجله کرده اند. باید این را به خاطر داشت که زمان زیادی برای زندگی کردن وجود دارد و در نهایت می توانید کسی را پیدا کنید که با او سازگار باشید. عجله در ازدواج باعث می شود بعدها افسوس بسیاری از چیزها را بخورید.

شریک زندگی ام برای رابطه تلاش نمی کند

ازدواج ها اغلب با چالش های مختلفی مواجه می شوند. هر دو طرف باید متعهد به رابطه و ازدواجشان باشند نه فقط یک نفر. بنابراین این یک امر طبیعی است که وقتی شریک زندگی تان تمایلی به مشارکت با شما و رو به جلو بردن رابطه تان ندارد، از ازدواج با او پشیمان شوید.

پشیمانی از ازدواج | زمان بسیار کمی با یکدیگر می گذرانید

صرف زمان زیاد برای تعهدات کاری و هرچیزی غیر از زندگی با شریک احساسی تان، نشانه ای قوی از به خطر افتادن ازدواج و پشیمانی از آن است. به خصوص زمانی که این اتفاق عمدی باشد. اندازه مشخصی برای صرف وقتتان به کار و … وجود دارد. اما اگر می بینید که این مسئله بیشتر و بیشتر می شود و حتی در تعطیلات هم نمی توانید کنار هم باشید، به آن فاصله گرفتن می گویند.

همسرم از من حمایت نمی کند

گوش دادن به چیزی که همسرتان می گوید، برای بقای ازدواج ضروری است. زمانی که هیچ یک از دو طرف وقت نمی گذارند تا چیزی که طرف مقابل بیان می کند بشنوند، نشان می دهد که احساسات همسرشان اهمیتی ندارد. این می تواند منجر به پشیمانی از ازدواج شود. حتی ممکن است یک یا هردو طرف شخص دیگری را برای اعتماد و صحبت پیدا کنند که به نوبه خود، منجر به خیانت نیز می شود.

نشانه های پشیمانی از ازدواج

ما در مورد دلایل پشیمانی افراد از ازدواج صحبت کرده ایم. اما در ادامه قصد داریم تا به برخی از رایج ترین نشانه های پشیمانی از ازدواج اشاره کنیم. بنابراین اگر یک یا چند مورد از این نشانه ها را در همسر خود مشاهده کرده اید، به نظر می رسد از ازدواج پشیمان است. یا از چیزی دلخور می باشد که اگر پیگیر نشوید در نهایت منجر به پشیمانی او خواهد شد. نشانه های پشیمانی از ازدواج را در ادامه مشاهده می کنید:

به سختی مکالمات معنادار با هم دارید

وقتی همسرتان به خانه می آید و از او در مورد اتفاقات بیرون از خانه می پرسید، انگار به سختی به شما پاسخ می دهد. با حالتی یکنواخت به شما پاسخ های 2 یا 3 کلمه ای می دهد. گاهی داشتن روز بد و پر مشغله باعث بروز چنین واکنشی می شود. اما اگر این اتفاق مدام تکرار شد، احتمال اینکه او از ازدواج پشیمان باشد زیاد است.

پشیمانی از ازدواج | از هم دور به نظر می رسید

وقتی تازه ازدواج می کنید، مشتاق دیدار و صحبت با یکدیگر هستید. اما به تدریج می بینید که مکالماتتان کم و کم تر می شود و به ندرت گفت و گوی عمیق باهم دارید. شاید آنقدری باهم غریبه اید که نمی دانید چگونه به هم نزدیک شوید.

به سختی رابطه جنسی برقرار می کنید

صمیمیت فیزیکی، یکی از ویژگی های یک ازدواج سالم است. ممکن است مدام بهانه های مختلف برای عدم نزدیکی با همسرتان بیاورید. حتی هنگام خواب پشت به هم می خوابید که این به نوبه خود یک فاصله فیزیکی ایجاد می کند.

پشیمانی از ازدواج | زبان بدن او نشان می دهد

روشهای غیر کلامی زیادی هستند که نشان دهنده پشیمانی از ازدواج می باشند. یکی از مهم ترین موارد در پاراگراف قبل بیان شد. سایر نشانه های زبان بدن شامل:

• عدم برقراری تماس چشمی هنگام صحبت
• در جواب به سوالات و صحبت های شما شانه هایش را تکان می دهد و حرفی نمی زند
• از شما دور می نشیند
• از برقراری رابطه فیزیکی اجتناب می کند

چندان خوشحال به نظر نمی رسد

به نظر می رسد همه چیز در خانه خوب پیش می رود تا اینکه به مرور دیگر این طور نبود. ممکن است همسرتان ساکت تر شود. ذهنش به وضوح جای دیگری است در حالی که به چیزی خیره می شود. این می تواند یکی از نشانه های بارز پشیمانی از ازدواج باشد.

مدام از زندگی خود شکایت می کند

ممکن است ناسازگاری هایی وجود داشته باشد که به طور غیر مستقیم به شما بگویند که ازدواجتان رضایت بخش نیست. شاید فرصت شغلی در خارج از کشور برای همسرتان وجود داشته باشد اما به خاطر ازدواج باشما نمی تواند برود. یا احتمالا به دلیل ازدواج، بسیاری از تفریحات خود را کنار گذاشت. تمام این موارد می تواند دلایلی برای پشیمانی از ازدواج باشند.

مراجعه به روانشناس

یکی از کارامد ترین راه ها برای بازگرداندن صمیمیت به خانواده و صحبت در مورد دلایل پشیمانی از ازدواج، مراجعه به روانشناس است. روانشناس می تواند با تجزیه و تحلیل مشکلات و دلایلی که دارید، و بررسی نشانه ها به شما راه حل درستی پیشنهاد بدهد. علاوه بر این، به شما خواهد گفت که دلیل بروز این مشکلات چیست. اینکه آیا جدا شدن راه درستی برای شما است یا خیر، با صحبت و گفت و گو با روانشناس خانواده مشخص می شود.

برای دریافت مشاوره در زمینه پشیمانی از ازدواج می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 تماس حاصل نمایید.

منبع: پشیمانی از ازدواج | نشانه های پشیمانی شوهر یا زن از ازدواج

درمان وسواس شاید برای برخی افراد بی تاثیر به نظر برسد. اما امروزه با کمک روش های متفاوتی می‌توان وسواس را درمان کرد. انواع روش های روان درمانی، تخصصی و خودیاری به افراد برای درمان وسواس کمک می‌کند. وسواس به طور کل زندگی افراد را مختل می‌کند. مخصوصا اگر شدت وسواس در افراد بالا باشد با عوارض و پیامدهای جبران ناپذیری همراه است. بهترین روش غلبه بر وسواس دارو درمانی همراه با روان درمانی است. اما ابتدا باید علل بروز وسواس توسط روانشناس و مشاورین مشخص شود و درمان مناسب انجام شود. برای درمان هرگز از روش های خود درمانی استفاده نکنید و از روانشناس در این زمینه کمک بگیرید.

منبع: درمان وسواس | 5 روش موثر برای درمان وسواس

درمان وسواس

وسواس به طور کل به چند روش تقسیم می‌شود. درمان هایی مانند شناختی رفتاری، مواجهه درمانی افراد را با واقعیت و موانعی که بر سر زندگی شان قرار دارد روبرو می‌کنند. در روش جالب مواجهه درمانی، درمانگر به کمک درمانجو بر اساس موقعیت های هراس آور و استرس از کم به زیاد لیستی تهیه می‌کند. و از کمترین شدت موقعیت استرسی تا شدیدترین فرد را با وسواسش روبرو می‌کند.

مثلا اگر فردی به تمیزی وسواسیت داشت. ابتدا با او در رابطه با خانه کثیف صحبت می‌کند. عکس و فیلم خانه کثیف نشان می‌دهد و در نهایت او را با خانه خیلی کثیف روبرو می‌کند. اما درمانجو باید تمام این موارد را با کنترل استرس سپری کند. روش های درمانی به این شکل به غلبه بر وسواس می‌پردازد و به افراد کمک می‌‌کند تا مدیریت و کنترل استرس را آموزش ببینند.

وسواس چیست؟

وسواس در گذشته در دسته اختلالات اضطرابی قرار می‌گرفت. اما به دلیل اینکه وسواس به دسته های مختلفی تقسیم می‌شود برای آن طبقه جداگانه ای در نظر گرفتند. اختلالاتی که در طبقه وسواس قرار دارند شامل وسواس فکری عملی، بد ریخت انگاری بدن، احتکار، وسوای موکنی و پوست کنی می‌شوند.

در تمامی اختلالاتی که در دسته وسواس قرار دارند نوعی مشغولیت ذهنی افراد را به خود درگیر می‌کند. هر کدام از این اختلالات علائم و نشانه های مخصوص به خود را دارند. درمان وسواس با روش های مختلفی صورت می‌گیرد که بر اساس تشخیص روانشناسان و متخصصین انتخاب و درمان آغاز می‌شود.

راه های درمان وسواس

راه های غلبه بر وسواس به چند دسته تقسیم می‌شود. متخصصین و روانشناسان با ریشه یابی دلیل وسواسی شدن، بهترین روش را برای افراد انتخاب می‌کنند. بهترین روش هایی که در درمان وسواس صورت می‌گیرد در ادامه توضیح داده ایم.

1. درمان شناختی رفتاری و روان پویشی

بهترین و موثرترین روش برای درمان وسواس، درمان روان پویشی و شناختی رفتاری است. امروزه برای غلبه بر وسواس در کلینیک های روانشناسی از این روش استفاده می‌کنند و تقریبا همه مراجعین از این روش نتیجه مثبت گرفته اند. درمان شناختی رفتاری به طور کل به درمان کامل بیماری وسواس می‌پردازد. و با کمک این روش درمانی می‌توان علائم را کنترل و مدیریت کرد.

کسانی که ریشه وسواس آنها به ژنتیک بر می‌گردد با روش درمان شناختی رفتاری راحت تر علائم را می‌توانند کنترل کنند. درمان وسواس با این روش درمانی همراه با دارودرمانی بهتر عمل می‌کند. اگر علت های ژنتیکی زیاد در علائم فرد دخالت نداشته باشد، درمان رواش پویشی به تنهایی به غلبه بر وسواس کمک می‌کند. در این روش درمانی به فرد وسواسی مدیریت و کنترل استرس و اضطراب آموزش داده می‌شود. تا با کنترل و مدیریت استرس ها به وسواس خود غلبه کند.

2. مواجهه درمانی برای درمان وسواس

دومین روش درمان وسواس، مواجهه درمانی است. در این روش درمانی فرد مبتلا به وسواس با افکار و موقعیت های استرس زا مواجهه می‌شود. در روش مواجهه درمانی مراجعه کننده از شدت کم با مسائل استرسی روبرو می‌شود. درمانگر با استفاده از عکس، فیلم و روبرویی با موقعیت استرس زا به مراجعه کننده کمک می‌کند تا با غلبه بر استرس با ترس و وسواس خود روبرو شود.

در مواجه سازی فرد وسواسی (فردی که از کثیفی بیزار است) را در آخرین مرحله غلبه بر استرس داخل اتاقی قرار می‌دهند که تمیز نیست و پر از آشغال و کثیفی است. فرد مبتلا با کنترل استرس و اضطراب توانایی ماندن در اتاق را به دست می‌آورد. در واقع در این روش مقاوت فرد بالا می‌رود.

3. آزاد گذاشتن افکار فرد وسواسی

رفتار های وسواسی در بخش ناهشیار مغز پردازش می‌شود. به همین دلیل فرد مبتلا این افکار را به طور واقعی درک می‌کند. افراد وسواسی توانایی غلبه بر ناهشیار خود را ندارند و نمی‌توانند به طور هوشیارانه بر این افکار مسلط شوند. در نتیجه سرکوب رفتارهای وسواسی به فرد نتیجه های بر عکس می‌دهد و در حالی که در تلاش برای فکر نکردن به افکار وسواسی است، بیشتر در رابطه با رفتارهای وسواسی فکر می‌کند.

در‌این روش درمانی به شما آموزش داده خواهد شد که در رابطه با مسائل وسواسی فکر کند و با آن مواجهه شود. در واقع به شما آموزش داده می‌شود که فرار نکنید و با موقعیت روبرو شوید.

در روش بعدی در دسته های درمان وسواس، کمک به شناسایی و دلیل افکار وسواسی است. وسواس های فکری به اضطراب درونی فرد مربوط می‌شود. تا زمانی که فشارها و تعارضات درون فرد ایجاد می‌شود توانایی غلبه بر وسواس را نخواهید داشت. برای غلبه بر وسواس های خود باید با فشارها و تعارضات درونی خود آشنا بشوید و ریشه یابی کنید.

4. تقویت با غلبه بر افکار وسواسی

افراد وسواسی برای پاسخدهی، لمس اشیاء، انتخاب و جواب دادن به کمک دیگران نیز احتیاج دارند. اگر تنها باشند و کسی نباشد که به آنها کمک کند قطعا با مشکلات روبرو خواهند شد. زمانی که بر اساس میل و خواسته دیگران کارهای خود را انجام می‌دهید، درماندگی در شما نمایان می‌شود. و اجازه پیش روی بهبودی را نمی‌دهید.

در این روش برای درمان وسواس به فرد آموزش داده می‌شود تا به خود متکی باشد و اعتماد به نفس کافی را یاد بگیرد. تا زمانی که به خود تکیه نکنید بهبودی پیش نمی‌رود. هم چنین با کمک از درمانگر سعی کنید به خود ایمان داشته باشید تا موفق شوید.

5. دارو درمانی برای درمان وسواس

دارو درمانی روش دیگری برای غلبه بر وسواس است. معمولا کسانی که شدت علائم وسواس بالایی دارند علاوه بر روان درمانی، دارو درمانی نیز می‌شوند. داروها همیشه مفید هستند اما دوره های کوتاه مدت دارند. به سرعت علائم را کاهش می‌دهد اما اگر مصرف دارو را قطع کنید نشانه ها نمایان می‌شوند.

دارو درمانی همیشه مکمل روان درمانی پاسخ دهی مناسبی دارد. بر اساس مطالعات دارو درمانی 30 تا 70 درصد از علائم را کاهش می‌دهد اما فرد را به سمت بهبودی کامل سوق نمی‌دهد. اثرات دارو بر افراد مختلف از یکدیگر متفاوت است. مثلا شاید برای فردی اثرات موثری داشته باشد اما برای دیگران به این گونه نباشد. اگر دارو قطع شود علائم و عوارض وسواس باز می‌گردد و حتی بدتر از قبل بروز پیدا می‌کند.

کلام آخر

جلسات درمان وسواس باید طبق نظر روانشناس صورت بگیرد. اگر در طول درمان فرض کنید که مشکلی وجود ندارد و درمان را بدون نظر روانشناس و مشاورین متخصص تمام کنید؛ در آینده ای نه چندان دور علائم وسواس را با شدت بیشتری تجربه خواهید کرد. بنابراین زمانی که برای بهبودی تصمیم می‌گیرید باید تا آخرین جلسه ادامه دهید. برای درمان نیاز به روانشناس و مراجعین دارید. مرکز مشاوره آواژه به صورت تلفنی و حضوری در زمینه فوبیای حیوانات به مراجعان مشاوره می‌دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر با شماره درج شده تماس حاصل فرمایید.

برای دریافت مشاوره در زمینه درمان وسواس می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.

منبع: درمان وسواس | 5 روش موثر برای درمان وسواس

درمان نعوظ به روش های مختلفی انجام می شود. طبق تحقیقات از هر 10 مرد، یک نفر از این اختلال رنج می‌برد. درک این نکته مهم است که در بیشتر موارد، این بیماری نشانه یک مشکل اساسی دیگر است. بنابراین در هر سنی طبیعی طلقی نمی شود و ممکن است با مشکلات دیگری که در رابطه جنسی تداخل دارند همراه باشد. عدم ایجاد نعوظ در کمتر از 20 درصد مواقع غیرعادی نیست و معمولا نیازی به درمان ندارد. اما به طور کلی در بیشتر مواقع به این معنا می‌باشد که مشکلی وجود دارد و نیاز به درمان است. در این مقاله قصد داریم علائم، علل بروز این بیماری و راه های درمان را به طور کلی بررسی کنیم. برای دریافت مشاوره جنسی کلیک کنید.

منبع: درمان نعوظ | راه های طبیعی برای درمان نعوظ

درمان نعوظ

اولین قدم برای درمان نعوظ، علل زمینه ای است. بعد از آن می توان شروع به درمان مناسب کرد. تعدادی گزینه غیر جراحی و جراحی وجود دارد که می تواند کمک کند تا شما عملکرد جنسی طبیعی خود را به دست آورید. در ادامه روش های مختلفی که برای درمان نعوظ به کار برده می شود را شرح داده ایم.

1- آموزش و ارتباطات

آموزش در مورد رابطه جنسی، رفتارهای جنسی و چیزهایی از این قبیل به مرد کمک می کند تا بر اضطراب خود در مورد اختلال عملکرد جنسی غلبه کند. ( در مواردی که شخص در مورد ایجاد رابطه جنسی استرس و اضطراب را تجربه می کند)

از طرفی صحبت با شریک زندگی خود در مورد نیازها و نگرانی ها می تواند، به غلبه بر بسیاری از موانع برای داشتن رابطه سالم کمک کند.

2- درمان نعوظ با دارو

داروهایی مانند سیلدنافیل، واردنافیل یا تادالافیل ممکن است با افزایش جریان خون در آلت تناسلی، به بهبود عملکرد جنسی در مردان کمک کند. کسانی که از داروهای حاوی نیترات، مانند نیتروگلیسیرین استفاده می کنند نباید از این داروها مصرف کنند. ترکیب نیترات و داروهای نام برده شده می تواند باعث کاهش فشار خون شود.

شایع ترین عوارض جانبی این داروها، سوء هاضمه، احتقان بینی، گر گرفتگی، سردرد واختلال بینایی موقت است. بنابراین توصیه می شود به هیچ عنوان بدون مشورت با پزشک از این داروها استفاده نکنید.

3- استفاده از دستگاه مکانیکی

وسایل کمکی مانند دستگاه های خلاء و حلقه های تنگ کننده، به عنوان کمک کننده نعوظ برای برخی از مردان عمل می کند. از این دستگاه ها، می توان با خیال راحت برای درمان علل نارسایی نعوظ استفاده کرد. اما مشکلاتی مانند دست و پاگیر بودن را نیز به همراه دارد.

4- درمان نعوظ به روش تزریق درمانی

در این مرحله پزشک به شما آموزش می دهد که چگونه داروها را مستقیما تزریق کنید تا نعوظ ایجاد کنند. تزریق درمانی، در درمان طیف گسترده ای از مشکلات نعوظ، ناشی از عروق خونی، عصبی و شرایط روانی موثر است. لازم به ذکر است که اگر غیر از دستورالعمل های پزشک و مصرف دوز لازم پیش بروید، نعوظ دردناکی به نام پریاپیسم، که به مدت دو تا سه ساعت طول می کشد رخ می دهد.

5- روانشناسی و درمان جنسی

دلایل روانشناختی ممکن است به درمان نارسایی نعوظ کمک کند. حتی زمانی که یک علت ارگانیک واضح وجود داشته باشد. درمان با یک مشاور می تواند به فرد کمک کند تا احساسات اضطراب، ترس یا گناه را که ممکن است بر اختلال عملکرد جنسی تأثیر بگذارد برطرف کند.

بیماری که مشکلات نعوظ اش دلیل روانشناختی واضحی دارد، باید قبل از انجام هرگونه درمان تهاجمی، مشاوره جنسی درمانی دریافت کند.

6- درمان نعوظ از طریق هورمون

سطوح پایین هورمون ممکن است در مشکل نعوظ نقش داشته باشند. جایگزینی هورمون در قالب ژل های موضعی، کرم ها، چسب، تزریقات و… تنها پس از ارزیابی پزشک استفاده شود.

7- جراحی پروتز

پروتزهای بادی آلت تناسلی در طی جراحی سرپایی کاشته می شوند. این پروتزها بخشی از بدن مرد می شوند که او را قادر می سازند تا هر زمان که می خواهد نعوظ داشته باشد. این عمل جراحی از طریق یک یا دو برش کوچک انجام می شود که عموما به خوبی پنهان هستند.

به طوری که افراد دیگر نمی توانند تشخیص دهند که شما پروتز آلت تناسلی دارید. عوارض بعد از جراحی شایع نیست اما در درجه اول شامل عفونت می باشد. 90 درصد مردانی که این روش درمان را انتخاب کرده اند، رضایت بالاتری نسبت به کسانی که از داروهای خوراکی یا تزریق درمانی استفاده کرده اند دارند.

عواملی که ممکن است مانع درمان نعوظ شوند

1_ بیماری عروقی: خون رسانی به آلت تناسلی ممکن است در نتیجه بیماری عروقی، مسدود یا باریک شود.

2_ اختلالات عصبی: اعصابی که تکانه ها را به آلت تناسلی می فرستند می توانند در اثر سکته مغزی، دیابت یا علل دیگر آسیب ببینند.

3_ حالات روانشناختی: ازجمله استرس، افسردگی، فقدان و اضطراب را شامل می شود.

4_ بیماری های مزمن، برخی داروها و عمل های مربوط به سرطان پروستات، مثانه و روده بزرگ نیز ممکن است از عوامل ایجاد این مشکل باشند.

برای دریافت مشاوره در زمینه درمان نعوظ می‌توانید در ساعت از روز برای مشاوره جنسی تلفنی از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه تماس حاصل نمایید و یا از منوی سایت در قسمت درگاه پرداخت اقدام به رزرو وقت نمایید.

سوالات متداول

درمان نعوظ در چه مواردی باید استفاده شود؟

به ناتوانی در ایجاد و حفظ نعوظ به اندازه کافی برای مقاربت جنسی را، اختلال در نعوظ می گویند. با تشخیص این اختلال توسط متخصص می توایند برای درمان اقدام کنید.

در رسیدن به نعوظ مشکل دارم، چه کاری انجام دهم؟

اگر دچار اختلال نعوظ هستید، به پزشک متخصص مراجعه کنید. با انجام آزمایشاتی مشخص می شود که علت بروز این مشکل چیست. پس از مشخص شدن علت، چندین گزینه درمانی وجود دارد که می توانید انتخاب کنید.

منبع: درمان نعوظ | راه های طبیعی برای درمان نعوظ